Niks is zeker. Het gebeurt me tegenwoordig regelmatig dat ik oude kennissen tegen het lijf loop. Dat wijst er niet alleen op dat ik op een leeftijd ben gekomen om over oude kennissen te beschikken, maar ook dat ik weer wat meer onder de mensen kom.
Het is altijd vreemd om iemand te ontmoeten die je in een vijftal jaar volledig uit het oog bent verloren. Alles blijkt veranderd en de dingen die je vroeger haatte of juist fantastisch vond berusten op de herinneringen. Die berusting plaatst de dingen in een ander licht.
Het is niet alleen het verleden dat de toekomst vorm geeft. Ook de dingen die je vandaag de dag doet, beïnvloeden de mening over wat er in het verleden gebeurd is. Biografieën worden altijd achteraf geschreven, en pas dan kan je zeggen of je een held of een idioot geweest bent.
Maar goed, niks is zeker. Want sommige mensen vergeten zelden of nooit, en daarom een nieuwe illustratie, opgedragen aan M. V. die ik sinds lang niet meer ontmoet heb, en die duidelijk niet gebrand is op berusting.
Niks is zeker, dat staat vast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten