20 april 2010

KOMBOLOI OVER IMMANENTE GERECHTIGHEID
Alle eer aan monseigneur Léonard, aartsbisschop van Mechelen. Hij is een geniaal communicator die zich gisteren nog helemaal in het hoekje geduwd voelde over het nakende oprakelen van een doofpotoperatie omtrent seksuele ontucht in zijn bedrijf, en vandaag heeft hij al zijn opponenten op een hoopje samen geveegd van op het centrum van het strijdtoneel waar hij staat te glunderen als een winnaar. Als al die samenhoping al niet tot promiscue seks leidt, dan wordt het op zijn minst een geslaagde campagne ter bevordering van de samenhorigheid tussen al zijn tegenstanders.
En de mens had het nu eens niet over homohaat op zich. Let wel: hier geen kwaad woord over homohaters, sommige van de beste komboloivrienden zijn homohaters. Leonards boek was nog maar op weg van pers naar Pers en een meute van zijn tegenstanders stond al op de barricaden omdat Leonard zou beweerd hebben dat homoseksuelen een vorm van 'immanente rechtvaardigheid' ondergaan wanneer ze Hiv/aidsslachtoffer zouden worden door promiscue seksueel gedrag.

Met ‘een vorm van immanente rechtvaardigheid’ bedoeld de man dat het niét om een straf(!) van god zou gaan, maar een gevolg van de manier waarop god de wereld heeft ontworpen. Léonard, die toch een man van de wereld lijkt, probeerde in een bijkomend perscommuniqué nog de voor progressieven als aanvaarde westerse wetenschap te opperen, dat wisselende seksuele contacten en/of promiscue seksueel gedrag OOK – en laten we wel wezen: waarschijnlijk zelfs frequenter- bij niet-homoseksuelen voorkomt. Maar de mening van de conservatieve tegenstanders van onze geliefde aartsbisschop was onwrikbaar omdat promiscue gedrag nu eenmaal des homo’s zou zijn. En ja, ze hebben daar recht op en mogen dus niet gediscrimineerd worden.

Wat monseigneur Léonard alléén leek te willen zeggen was dat als, pakweg, een Afrikaans meisje dat met AIDS geboren wordt en netjes huwt met de man waarmee ze elke zondag in de kerk leuke liedjes zingt om vervolgens samen allemaal aan AIDS leidende kindjes te krijgen; dat dat dan een ‘vorm van immanente gerechtigheid is’ … want god heeft de wereld nu eenmaal op deze manier gemaakt. Of iets dergelijk. Wie weet? En net als god is ook die ‘immanente gerechtigheid’ overal, zoals bijvoorbeeld een moeder die haar grieperige zoon verzorgt vervolgens ook griep krijgt omwille van een ‘immanente gerechtigheid’.

Zo bekeken lijkt er toch iets merkwaardig met die ‘immanente rechtvaardigheid’ maar het gaat hier toch om een fundamenteel katholieke gedachte van het lijden en afzien dat wij allemaal verdienen. Jawel, ze rakelen weer die erfzonde op! En wie het boek Genisis las weet dat god eerst een mannetje ontwierp dat hij Adam noemde en dat gevormd werd naar de vorm en gelijkenis van god. Om het Adam te veraangenamen in het aards paradijs voorzag god hem in een kompaan, eveneens gemaakt naar beeld en gelijkenis, en in Genesis ‘mannin’ genoemd. Twee jongetjes dus, waarbij mannin zich leek te ontpoppen als een heuse relnicht door koste wat kost Adam te overhalen om samen met hem aan gods verboden vrucht te zitten. Het verhaal is gekend, god kon het niet verkroppen en jaagde de zondige stouteriken van zijn erf. Vandaar: de erfzonde. Van ‘mannin’; misschien gestorven aan een voedselvergiftiging, vernemen we verder niets meer. Maar Adam nam de erfzonde ter harte en huwt met een wezen dat Eva genoemd wordt. Misschien een schattig chimpanseetje, Darwinisten zullen het ons wel zeggen, maar in elk geval is nooit gezegd dat het hier om de door god gecreëerde mannin zou gaan. Het is pas Eva die twee kinderen baart waarvan Adam, verjaagd uit het Aards paradijs, de vader is. Kortom, volgens de bijbel is het zo dat wie de akker ploegt omwille van de vruchtbaarheid de straf voor de erfzonde tot uitvoering brengt en mannetjes die zich gedragen zoals god Adam en Mannin geschapen heeft in het Aards Paradijs, verzaken aan die straf. En dàt vind god niet leuk, veronderstelt Léonard. Ja, en natuurlijk is het ook juist dat god zijn zoon Christus aan het kruis genageld liet sterven, de bewoners van Sodom en Gommora van de kaart veegde en van de twee eerste mensenzonen er ééntje door de andere liet doodknuppelen.

Het is de mening van katholieken géén rationele of logische lijn te trekken in door god gewilde daden zoals ze in hun lijfboek beschreven staan, maar het nu zus en een andere keer zo te interpreteren. Wat god over seks denkt is dus alleen te interpreteren, maar de geslachtsdaad met betrekking tussen man en vrouw is dé fundamentele werkstraf der erfzonde, want ( u mag me hierop zeker corrigeren ) de enige 'menselijke' wezens die door god zélf geconcipieerd werden, namelijk ' Adam, Mannin en Jezus Christus kwamen helemààl niet tot stand door dat ingewikkeld (hetero)seksueel gefrutsel. Katholieken eisen dus dat we allen gezamelijk instaan voor ons deel van de uitvoering van de erfzonde. Niet minder en ook niet meer, tot god zal beslissen dat het welletjes is geweest en de mens terug brengt naar het aards paradijs waar deze opnieuw onbewust van naaktheid alle vruchten naar hartenlust mag betasten. En deze keer wel afblijven van die boom van goed en kwaad!

Alle gekheid op een stokje over goed en kwaad. Ook komboloi vindt de stelling die aartsbisschop Léonard formuleerde van een opvallende kwaadaardigheid getuigen omdat deze verdeling zaait in de bewering dat bepaalde mensen recht hebben om ziek te worden en andere niet. Maar ook is het onwerkelijk verderfelijk omdat ze gebaseerd is op gedachten die een ernstige theologische verglijding illustreren. Het idee van de ' immanente gerechtigheid' is gebaseerd op gedachten van een 'prominente mistigheid'. En het eerste waar élke mens recht op zou moeten hebben is de 'dominante vrolijkheid' van de komboloi.

Geen opmerkingen: